ΜΝΗΜΕΣ...

ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ...

ΜΑΘΕ ΝΑ ΖΕΙΣ ΜΑΖΙ Μ' ΑΥΤΑ...

ΚΑΝΕ ΤΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ...

ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ...

ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΠΟΣ.

ΜΑΗΣ...

Πρώτη μέρα του μάη σήμερα, ανοιξα τα στόρια και ο ήλιος ξεχύθηκε να ζεστάνει το αρρωστημένο αυτό δωμάτιο. Στάθηκα για λίγο εκεί μπροστά στο τζάμι να αγναντεύω το απέναντι πράσινο ορίζοντα και να ρουφάω αχόρταγα τη ζέστη του. Νοιώθω παγωμένος, ούτε οι κουβέρτες όλο το βράδυ κατάφεραν να με ζεστάνουν. Τουλάχιστον πυρετό δεν έχω. Έχω τέσσερις μέρες να ανάψω τσιγάρο όμως δε μου λείπει κι ούτε ξέρω αν θα μου λείψει πιά. Μόνο καφέ χρειάζομαι και ένα μήνυμα που δεν ήρθε. Δεν είχες άδικο τελικά, είχες απόλυτο δίκιο. Κανονικά θα έπρεπε να είμαι χαρούμενος σήμερα. Δεν είμαι. Ο έξω Μάης δεν μπήκε ακόμη μέσα μου. Μέσα μου μάλλον ακόμη Φλεβάρη έχω. Ευτυχώς που είναι κουτσός και θα περάσει γρήγορα...