-Δεν ξέρω γιατί, αλλά οι φωτογραφίες αυτές μου δημιουργούν παράξενα συναισθήματα...μου δημιουργούν θλίψη...μου αποκρίθηκες έτσι ξαφνικά κοιτώντας με μέσα στα μάτια.
-ίσως να φταίει το οτι είναι ασπρόμαυρες...απάντησα μηχανικά , αν και ήξερα οτι κατα βάθος αυτό ήταν μία απλή δικαιολογία.
Η αλήθεια μου αλλού βρίσκονταν.
"η χαρές ζούνε στη μνήμη μας, μα οι λύπες στην καρδιά μας"...
ήθελα να απαντήσω...
μα δεν απάντησα...
