Φοβάσαι…
Το ξέρω…
Κι εγώ φοβάμαι…
Μπροστά στο άγνωστο όλοι φοβόμαστε….
Και ιδιαίτερα αν απ’ αυτό το άγνωστο εξαρτάται η υπόλοιπη ζωή μας…
Υπομονή, ελπίδα, και θετική σκέψη…
Και το καλύτερο που άκουσα σήμερα…
Όσο περισσότερο η λύπη και η στενοχώρια σκάψει μέσα μας, τόσο περισσότερο χώρο θα βρει η χαρά για να φωλιάσει….
Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια, απλά ελπίζω να είναι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου