Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

THE GAME...




Κολυμπάς. Διασχίζεις με πάθος και θηριώδη δύναμη τα άγρια νερά της καθημερινότητας. Πλατύ ορμητικό ποτάμι. Μέσα σου το όνειρο που παλιότερα σιγόκαιγε αρχίζει να γιγαντώνει τις φλόγες του και να απειλεί να σε κάψει.  Μπήκες στο παιχνίδι για να κερδίσεις.Να φτάσεις απέναντι. Μια αλλόκοτη φλόγα άσβηστη από τα παγωμένα νερά που σε περιβάλουν. Σηκώνεις το κεφάλι  και κοιτάζεις απέναντι. Εκεί βρίσκεται ο προορισμός σου. Αν τα καταφέρεις…  Φοβάσαι. Συνεχίζεις. Είναι πρωί ακόμα. Παίρνεις βαθιές ανάσες και σηκώνεις το βλέμμα σου. Στα μάτια σου καθρεφτίζεται η απέναντι όχθη, η δική σου Ιθάκη.  Στα μάτια του διπλανού σου καθρεφτίζεται η δική του.  Στα μάτια όλων όσων παλεύουν με τα ορμητικά  νερά καθρεφτίζονται  αμέτρητες Ιθάκες.  Εκατομμύρια  φλεγόμενα σώματα, εκατομμύρια παγωμένα κορμιά, εκατομμύρια αποτυχημένες προσπάθειες, εκατομμύρια όνειρα   που λιάζονται στην επιτυχία της απέναντι όχθης,  αγναντεύοντας όλους αυτούς που προσπαθούν να πλησιάσουν.
Κολυμπάς. Συνεχίζεις με πείσμα ακούραστος. Η απέναντι όχθη μοιάζει πιο κοντινή. Μεσημέριασε και ακόμα δεν έχεις φτάσει. Κάποιοι τριγύρω σου κουράστηκαν. Κάποιοι  γύρισαν πίσω και ξεκουράζονται στην όχθη που ξεκίνησαν. Άλλοι τα παράτησαν και συμβιβάστηκαν με μια ζωή στην όχθη που μπορούν και όχι στην όχθη που θέλουν. Οι διπλανοί σου λιγόστεψαν. Τα νερά εξακολουθούν να σε παρασέρνουν με την ίδια ορμή. Ακόμη λίγο έμεινε…
Η ώρα πέρασε. Κοντεύεις να φτάσεις. Ακούς τις φωνές  του πλήθους που λιάζεται στην όχθη, ακούς το κελάηδισμα των πουλιών που ξαποσταίνουν στα κλαδιά των δέντρων. Μυρίζεις  το άρωμα των  λουλουδιών και το καταπράσινο χορτάρι. Σηκώνεις το βλέμμα για ακόμα μια φορά. Σου φαίνονται τόσο κοντά που αν απλώσεις το χέρι νομίζεις θα τ’ αγγίξεις. Κουράγιο, λίγο ακόμα, σκέφτεσαι.  το απογευματινό αεράκι  δροσίζει το μουσκεμένο σου πρόσωπο. Σε λίγες ώρες θα νυχτώσει και σύ δεν έφτασες ακόμα. Στο μυαλό σου τριγυρνάει ο μοναδικός  όρος του παιχνιδιού. Ο χρόνος σου είναι μόνο μια μέρα. Μπορείς να κάνεις τα πάντα αλλά μόνο σε μια μέρα. Ο χρόνος σου είναι μόνο μια ζωή. Μπορείς να κάνεις τα πάντα σε μια ζωή;
Ακόμη λίγο έμεινε.  Κοντεύεις να φτάσεις. Νυχτώνει…  

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

LOVE...




     να 
   αγαπάς
       ή  
      να 
     αγαπιέσαι;

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

ΚΟΣΜΟΣ...

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΔΟΥΝΕ.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΝ.

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙΣ Η ΟΣΦΡΗΣΗ ΣΟΥ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ. 

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΚΑΙ Σ' ΑΓΑΠΗΣΑΝ.

ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΙΠΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΝΟΙΩΣΕΣ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΠΕΤΡΕΨΕΣ ΝΑ ΕΙΣΧΩΡΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ.

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΣΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΟΥ.

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΤΙΑΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.

ΑΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΚ.

ΑΝ ΟΜΩΣ ΟΧΙ, ΤΟΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΣΟΥ ΟΧΙ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ, ΑΛΛΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ.

ΚΙ ΑΝ ΤΟ ΒΡΕΙΣ...ΑΛΛΑΞΕ ΤΟ.