Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2008

ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΤΟ ΑΚΡΙΒΟ....

ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ?....ΑΠΟ ΠΑΝΩ...Η ΑΠΟ ΧΑΜΩ?:)
ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΛΕΝΕ...ΓΕΛΑΕΙ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΟΠΟΙΟΣ ΓΕΛΑΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ....

ΜΗΝΥΜΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΕΩΣΗ...


THE CALPS E???

XA XA XA...

ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΙΣΧΥΕΙ ΚΙ ΑΣ ΨΑΡΩΣΑ...:)

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

ΟΛΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ...


ΕΙΧΑ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΣΕ CHAT.
ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΚΛΕΙΣΑ.
ΔΥΟΜΙΣΗ ΩΡΕΣ ΤΑ ΕΙΠΑΜΕ ΟΛΑ.
Η ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΑ...
ΚΑΤΙ ΕΛΕΙΠΕ ΟΜΩΣ.
ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΣΟΥ.
ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΣΟΥ.
ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΟΥ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ.
Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΦΥΣΑΣ ΤΟΝ ΚΑΠΝΟ.
ΟΙ ΓΚΡΙΜΑΤΣΕΣ ΣΟΥ ΟΤΑΝ ΘΥΜΟΝΕΙΣ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΒΛΕΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΑΝ ΛΕΩ ΑΛΗΘΕΙΑ Η ΨΕΜΑΤΑ.
Η ΖΕΣΤΑΣΙΑ ΣΟΥ.

ΣΕ ΔΙΑΒΑΖΩ...
ΣΕ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ...
ΚΑΘΙΣΜΕΝΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΕΚΛΑ...
ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΑΝ ΕΧΩ ΑΛΛΑΞΕΙ...

ΟΛΟΙ ΑΛΑΖΟΥΜΕ. ΜΑΣ ΑΛΛΑΖΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ.
ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΙΜΙΟΥΡΓΕΙ.

ΚΑΛΙΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ...

ΕΝΑΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ ΓΛΥΠΤΗΣ ΠΟΥ ΣΚΑΛΙΖΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ.
ΟΥΛΕΣ, ΤΡΑΥΜΑΤΑ, ΡΥΤΙΔΕΣ...

ΕΝΑΣ ΑΝΕΛΕΗΤΟΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΒΑΦΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ΜΑΣ.
ΜΑΥΡΟ. ΑΣΠΡΟ. ΚΟΚΚΙΝΟ. ΓΚΡΙ....

ΕΝΑΣ ΣΑΛΕΜΕΝΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΜΠΝΕΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ.
ΛΥΠΗ. ΧΑΡΑ. ΘΛΙΨΗ. ΠΟΝΟΣ. ΑΓΑΠΗ...

ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΝΟΙΚΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΠΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΕΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΟΠΩΣ ΑΥΤΟΣ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ.
ΔΡΑΜΑ. ΚΩΜΩΔΙΑ. ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ. ΘΡΙΛΕΡ...

ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΙΞΕΙΣ ΣΕ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΜΠΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΤΟΥ,ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΝΟΙΩΣΕΙΣ ΤΟ ΠΙΝΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΝΩ ΣΟΥ, ΔΕ ΘΑ ΞΑΝΑΠΛΗΓΩΘΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΦΤΕΡΟ ΤΟΥ ΚΑΛΕΜΙ, ΕΚΕΙ ΞΑΝΑΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟ ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΣΕ ΜΕ ΕΝΑ ΣΑΡΔΟΝΙΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.
ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ.

ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

ΑΘΩΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ - ΠΟΝΗΡΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ...


Το ακούσαμε κι αυτό. Ψάχνουν να βρουν τη διαδρομή των χρημάτων που (λα)δόθηκαν από τη siemens για να τυγχάνουν «ιδιαίτερη μεταχείριση» στους ολυμπιακούς του 2004.

Μα γιατί βρε παιδιά. Δε χρειάζεται να βρείτε τη διαδρομή. Δε μας ενδιαφέρει η διαδρομή. Οι τελικοί αποδέκτες μας ενδιαφέρουν. Και ποιοι είναι αυτοί; Ας το δούμε λογικά το πράγμα…

Σε όλα τις μεγάλες συμφωνίες συνεργασίας υπογράφονται συμβόλαια. Χαρτιά που καθορίζουν τις ποσότητες, τα προϊόντα, τις τιμές, τον χρόνο παράδοσης και άλλες λεπτομέρειες της συμφωνίας.
Και σε όλα τα συμβόλαια κάποιοι παίρνουν τις αποφάσεις για όλα τα παραπάνω και επικυρώνουν τις συμφωνίες με τις υπογραφές τους.

Και σκέφτομαι εγώ σαν ένας απλός πολίτης που δεν γνωρίζω και πολλά πράγματα περί του θέματος.

Γιατί δεν ξεκινάνε από το τέλος; γιατί δεν ξεκινάνε από τις υπογραφές;
Γιατί δεν ξεκινάνε από αυτούς που αποφάσισαν ποιες εταιρίες θα αναλάβουν τι;
Τι ποιο λογικό να λαδωθεί αυτός που θα υπογράψει το συμβόλαιο;
Τι ποιο λογικό να λαδωθεί αυτός που θα προωθήσει την εταιρία;

Στο νοσοκομείο το φακελάκι το παίρνει ο γιατρός που θα σε εγχειρίσει.
Στην πολεοδομία αυτός που θα σου βγάλει την άδεια για το αυθαίρετο
Στην εφορία αυτός που θα σου κλείσει τα βιβλία..

Η κοινή λογική μας οδηγεί στους τελικούς αποδέκτες.
Γιατί δεν ξεκινάμε απ’ αυτούς λοιπόν;
Γιατί δεν ξεκινάμε από το τέρμα της διαδρομής που θα μας οδηγήσει γρηγορότερα στο τέλος;

Μήπως γιατί δεν θέλουμε να φτάσουμε στο τέλος;
Γιατί ο μόνος τρόπος για να μη φτάσεις στο τέλος είναι ή να μην ξεκινήσεις ποτέ ή να χαθείς στο δρόμο.
Και όσο πιο μακρύς ο δρόμος τόσο πιο εύκολα μπορείς να χαθείς ιδιαίτερα αν το θέλεις.

Μήπως το θέλουν;


Λέω μήπως…

Αθώες ερωτήσεις σε πονηρές απαντήσεις….

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ...


ΠΡΙΝ ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΠΕΣΕ ΘΥΜΑ ΛΗΣΤΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ Α.Π.Θ. ΑΠΟ ΔΥΟ ΤΥΠΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΤΟΥ ΠΗΡΑΝ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟ ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΟΠΛΟΥ.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΙΔΕΩΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΚΙΝΗΘΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ (ΟΠΛΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ).

ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ, ΟΜΩΣ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΘΕΣΜΟΙ, Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΣΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΤΥΧΑΡΠΑΣΤΟΣ ΝΑ ΔΡΑ ΑΝΕΝΟΧΛΗΤΟΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ.

Ο ΑΡΡΩΣΤΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ.

ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.