ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΙΔΙΑ...
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΕ ΠΕΙΣΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ...
ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΕ ΔΑΣΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΥΦΑΚΙ ΝΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ...
ΝΑΙ, ΤΟΥ ΛΕΩ, ΕΧΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ, ΣΥΜΦΩΝΩ...ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ...
ΚΙ ΟΜΩΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΣΕΝΑ...
ΚΑΙ ΣΕΝΑ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΣΕ ΔΑΣΚΑΛΕΥΕΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΕΑΥΤΟΣ...
ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΜΕ...
Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΘΕΛΕΙ...
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ Μ' ΑΥΤΑ ΠΟΥ Η ΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΔΑΣΚΑΛΕΥΕΙ...
ΑΝΙΣΗ ΜΑΧΗ...
1 σχόλιο:
Ένας γνωστός μου ανέρτησε ένα ποίημα, θα κλέψω μερικούς στίχους:
''Δοκιμάζω τα όρια της αντοχής μου
όταν υπερβαίνω τα σύνορα της λογικής.
Αν μάθεις να βιώνεις την μοναξιά, μονάχα τότε επιβιώνεις.
Τα παραμύθια ποτέ δεν μιλούσαν μιλούσαν για δράκους που επιβίωναν, το κακό πάντοτε εξορκιζόταν, τα πριγκηπόπουλα ζούσαν ευτυχισμένα........
Κανείς δεν μου μιλούσε για τον πόνο.....
με σκότωσαν, όμως, και με σκοτώνουν ακόμα, ακόμα και την ώρα που προσδωκώ την Ανάσταση πάνω στα συντρίμμια μιας χαμένης ζωής......''
Μεγαλώσαμε μέσα σε υπερπροστατευτικό περιβάλλον, χτυπήσαμε το κεφάλι μας στον τοίχο, μάθαμε, τώρα πια συμβουλεύουμε τους άλλους.....
Η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως τα έχουμε υπολογίσει.... ας μην δικαιολογούμε πάντα τους άλλους.... εγώ το κάνω μονίμως δικαιολογώ τους πάντες και τα πάντα και μετά προσπαθώ να εξηγήσω τις αριθμίες και τις αϋπνύες μου.........αν θέλεις μην το δημοσιεύεις, είναι απλώ μία άποψη....
Δημοσίευση σχολίου