ΜΟΝΑΞΙΑ

ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ.

ΕΧΩ ΦΙΛΟΥΣ, ΠΑΡΕΕΣ, ΓΝΩΣΤΟΥΣ, ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ. ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΟΥ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΟΜΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΠΕΛΑΤΕΣ-ΦΙΛΟΥΣ.

ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΓΕΜΑΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ 24ΩΡΟ ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΤΑΝΕΙ.

ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΩ ΜΟΝΟΣ.

ΜΟΝΟΣ ΜΕΣΑ Σ΄ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΓΕΜΑΤΟ ΚΟΣΜΟ.

ΜΟΝΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.

ΜΟΝΟΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΜΟΝΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΖΟΥΝ ΚΑΙ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ, ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ, ΠΟΥ "ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ" ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΧΑΝΟΝΤΑΙ.

ΝΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ.

ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΕΝΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΕΝΟΣ ΑΠΕΡΑΝΤΟΥ ΠΑΖΛ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ.

ΚΑΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ, ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Η ΚΑΡΙΕΡΑ, ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ Ο ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ, ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΚΑΙ ΟΣΟ ΜΙΚΡΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ.

ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕΣΑ Σ΄ΕΝΑ ΑΔΕΙΟ ΔΩΜΑΤΙΟ, ΑΠ΄ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ ΠΟΥ ΝΟΙΩΘΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΓΕΜΑΤΗ ΠΟΛΗ.