ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ...

Ξύπνησα πάλι....

γιά δέκατη φορά...

βαρέθηκα να κοιμάμαι...

και κοίτα να δεις...
σήμερα που έχω τόση ανάγκη να μιλήσω με κάποιον...κανείς δεν είναι συνδεμένος στο φεισμπουκ...

Φοράω το χοντρο μπουφάν, τρεις κουβέρτες και το σώμα απέναντι να μου καίει το πρόσωπο...κι όποτε σηκώνομαι απ' το κρεβάτι κρυώνω...γαμώτο!

Αλλιώς τα είχα σχεδιάσει...για αλλού ήμουν σήμερα, όχι για δω μέσα...
έιδα φωτογραφίες, άκουσα μουσική, έφαγα, είδα tv...εσένα δεν είδα κι όλα αυτά που θα θελα...μόνο γιά λίγο στο τηλέφωνο σ' άκουσα...και συ μιά απ τα ίδια...άραγε να σαι καλύτερα τώρα? λές να μας μάτιασε ο μαλάκας?

Δεν πιστέυω στο μάτι, αλλα ο μαλάκας για όλα είναι ικανός...που θα πάει θα τον πετύχω εκεί που συχνάζει...

Αυριο μάλλον δε θα πάω στη δουλειά...όχι οτι θα με πειράξει...αλλά ολόκληρη μέρα μέσα σ' ένα δωμάτιο? θεέ μου...εφιάλτης.

σκέφτομαι...αν ήσουν εδώ ή εγώ εκεί δεν θα ήταν εφιάλτης...αν μπορούσα να σ' αγκαλιάσω να σου περάσουν όλα με μιάς...να κοιμηθούμε μαζί...να σου κάνω έρωτα...οκ...μόνο αγκαλιά...

μόνο δυό "φίλοι" συνδεμενοι...απ' αυτους που αν βρεθούμε στο δρόμο ούτε γειά θα πούμε...γιαλαντζί φίλοι...

εγώ θέλω από τους άλλους τους παλιούς με σάρκα και οστά, που πίνεις καφέ και τα λες...που πας για μπυρίτσα...που γελάς μαζί τους...που τους αγαπάς και σ' αγαπούν...που τους κοιτάς στα μάτια όταν σου μιλάνε...εκείνους τους φίλους θέλω!

Νύσταξα...θα ξαναπέσω για ύπνο...και μετά θα ξυπνήσω...

...γιά ενδέκατη φορά!