Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

ΣΑΝ DAY...


Πήγε τέσσερις. Από τις δέκα που ξύπνησα, έκανα καφέ και στρώθηκα για δουλειά μπροστά στην οθόνη. Μισό καφέ κράτησε η δουλειά και τον άλλο μισό μέσα στο facebook. Κάπνισα και πεντέξι τσιγάρα. Είπα θα το κόψω, πάνω από εκατό φορές το είπα και πάντα από Δευτέρα. Ίσως το καταφέρω από αύριο.

Βρήκα ένα φίλο, μετά άλλη μια φίλη, μιλήσαμε λίγο, τρεις φίλοι μου έστειλαν like για τα τραγουδάκια που ανέβασα, ένα μήνυμα για καφέ το απόγευμα μου ήρθε…

Παλιότερα θυμάμαι τις Κυριακές πηγαίναμε για καφέ. Έξω. Στην πλατεία, στους πεζόδρομους και μετά για ούζο ή για σουβλάκια. Τώρα on line συνδεδεμένοι να μιλάμε με λίγα λόγια, τόσα ώστε να μην αισθανόμαστε μόνοι.

Πάλι ξεχάστηκα, πάλι η δουλειά έμεινε πίσω, πάλι τα ίδια όπως όλες τις τελευταίες Κυριακές. Πάλι θα ‘ρθει το βράδυ και πάλι τα ίδια θα λέω…

Πέρασε αυτή η Κυριακή και τίποτα δεν έκανα …γαμώτο…

Δεν υπάρχουν σχόλια: